Κείμενο του Α.Γ
Αρχαία Ελλάδα του πολιτισμού και της φιλοσοφίας
και σύγχρονη της άγνοιας και της αδιαφορίας.
Αρχαία Ελλάδα του Έρωτα και της Ψυχής η Μούσα
και σύγχρονη, παράφωνη, στα δύσκολα απούσα.
Αρχαία Ελλάδα ένδοξη, γεμάτη από σοφία
και σύγχρονη που ακροβατείς πάνω απ’ την τραγωδία.
Αρχαία Ελλάδα του Έρωτα και της ζωής δοσμένη
και σύγχρονη νεολαία μου μικρή μα γερασμένη.
Αρχαία Ελλάδα απέθαντη, της τέχνης, των γραμμάτων
και σύγχρονη που αιμορραγείς στο έλεος των πραγμάτων.
Αρχαία Ελλάδα όμορφη, το λίκνο όλου του κόσμου
και σύγχρονη, ρακένδυτη ψυχορραγείς εμπρός μου.
Αρχαία Ελλάδα απέραντη και ξακουστή στον χάρτη
και σύγχρονη που φαίνεσαι πολύ μικρή στο μάτι.
Αρχαία Ελλάδα με χρυσό κι ασήμι σμιλεμένη
και σύγχρονη στη φτώχεια σου, σκυφτή και δακρυσμένη.
Αρχαία Ελλάδα πλούσια που τρέφει τα παιδιά της
και σύγχρονη, ανεπαρκής τα διώχνει μακριά της.
Αρχαία Ελλάδα του φωτός και της δημοκρατίας
και σύγχρονη εγκατάλειψης, κρίσης και ανεργίας.
Αρχαία Ελλάδα αιώνια, περήφανη, εωσφόρα
και σύγχρονη που χάνεσαι σ’ αέναη κατηφόρα.
Αρχαία Ελλάδα ηρωική, κοιτίδα της ανδρείας
και σύγχρονη παραίτησης και φόβου κι ατολμίας.
Τα πάντα σου τα χάρισα χωρίς να δώσεις πίσω…
σύγχρονη Ελλάδα τραγική του «εμπρός! Τραβάμε πίσω».
