Κείμενο του Κ. Σ.
Το αισθάνομαι σε κάθε πλευρά της ζωής μου. Μια φορά δρα αρνητικά και μια θετικά. Η προσπάθεια είναι μεγάλη για να ανταπεξέλθω και να βρω ψυχική ισορροπία. Είναι σαν θηλιά που πνίγει το λαιμό μου.
Αυτό που ονομάζουμε παραγωγικό άγχος μας βοηθάει να οργανώσουμε και να παραδώσουμε τις εργασίες και τις ευθύνες που έχουμε αναλάβει. Εκείνο όμως που μας ταλαιπωρεί και μας περισφίγγει είναι συνήθως το άγχος που δεν λέει να υποχωρήσει και μας καταπιέζει βάζοντας συνέχεια εμπόδια στο διάβα μας. Κάποιες φορές δεν μπορείς να κάνεις την παραμικρή εργασία. Επίσης εμφανίζεται απότομα και μπορεί να διαρκέσει για μεγάλα διαστήματα. Για την αντιμετώπιση του χρειάζεται υπομονή και επιμονή και να εμπιστευτούμε στο επιτρεπτό όριο τις ανησυχίες και ανασφάλειες μας στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον για να νιώσουμε συναισθηματική σταθεροποίηση και υποστήριξη.
Η ζωή έχει πολλά δεινά και είναι ανάγκη να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Χρειάζεται να μη τα θέλουμε όλα δικά μας, ας γίνουμε λιγότερο απαιτητικοί, ας αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στην οικογενειακή και προσωπική ζωή και ας αναθρέψουμε- αν έχουμε- τα παιδιά μας. Η συντροφικότητα και μια ζεστή αγκαλιά είναι από μόνα τους φάρμακα για το άγχος.
Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως αισθάνονται άγχος. Το σημαντικότερο είναι να μην ξεπερνά τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με αγωνιστικότητα και χαμόγελο. Έχουμε αδυναμίες και μειονεκτήματα και αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αντισταθούμε στο στρες και να το υπερφαλαγγίσουμε. Μέσα από τον αγώνα μας μαθαίνουμε και συμφιλιωνόμαστε με τις καταστάσεις.
