Γράφει η Κοινωνική Λειτουργός του κέντρου ημέρας Πανά Δήμητρα
Ο Ernst Kris αναφέρει χαρακτηριστικά πως Η «μαγική δύναμη της εικόνας» και η βαθιά πίστη του ανθρώπου σε αυτό το φαινόμενο μπορεί ακόμη και να είναι ο κύριος λόγος της θεραπευτικής ιδιότητας της τέχνης.
Τι είναι όμως στα αλήθεια η θεραπεία μέσω της Τέχνης (Ζωγραφικής);
Η θεραπεία μέσω της Τέχνης συνδυάζει τις εικαστικές τέχνες (ζωγραφική, μουσική, θέατρο) και την ψυχοθεραπεία σε μια δημιουργική διαδικασία όπου η εικόνα που παράγεται γίνεται η βάση για την εξερεύνηση και την κατανόηση του εαυτού. Σκέψεις και συναισθήματα συχνά εκφράζονται καλύτερα με εικόνες παρά με λέξεις. Στην θεραπευτική προσέγγιση μέσω της Τέχνης συναισθήματα και εσωτερικές διαμάχες παίρνουν οπτική μορφή, και διαμέσου της δημιουργικής αυτής διαδικασίας ξαναβιώνονται, επιλύονται και αφομοιώνονται από τον ψυχισμό.
Στην θεραπεία μέσω τέχνης ενεργό ρόλο αναλαμβάνει ο εικαστικός ψυχοθεραπευτής. Είναι εκείνος που σύμφωνα με τονRogers (1957) διαισθάνεται τα συναισθήματα του αλλού, τα παρατηρεί και τα επεξεργάζεται, κατά την διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας .Αναλύει τους τρόπους με τους οποίους ο θεραπευμένος επικοινωνεί τα συναισθήματα του. Διαθέτει «ενσυναίσθηση» και να μπορεί να μεταδίδει σε τρίτους μέσα από την εικόνα και την αφήγηση του τόσο γλαφυρά και ζωντανά τα συναισθήματα των ασθενών του.
Σύμφωνα με τον Κ.Μάτσα (2008) «Ο πλούτος όλων των μορφών Θεραπείας μέσω Τέχνης βρίσκεται στο ότι επιτρέπει ταυτόχρονα μια συνειδητοποίηση εαυτού, άκρως ακριβή με τη διαμεσολάβηση του εκφραστικού μέσου.»
Η θεραπεία μέσω τέχνης ,έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ψυχοθεραπείας και σε ψυχικά πάσχοντες. Συνήθως οι συμμετέχοντες είναι άνθρωποι με δυσκολία να εμπιστευτούν, να εκφραστούν, να επικοινωνήσουν τα συναισθήματα τους με λεκτικό τρόπο. Η απουσία έκφρασης του συναισθήματος είναι αυτό που τους χαρακτηρίζει. Έτσι μπορούν μέσα από την εικαστική ψυχοθεραπεία μ’ έναν εξελικτικό τρόπο να εκφράσουν φόβους, ανησυχίες , ακόμα και το άγχος που μπορεί να τους προκαλεί η ασθένεια και το στίγμα της. Με αυτό το είδος της θεραπείας φαίνεται να βελτίωσαν τις δεξιότητες και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, να είδαν διαφορετικά τη σχέση τους με το θεραπευτικό πλαίσιο, τον θεράποντα ιατρό τους, τη φαρμακευτική αγωγή. Τέλος, σημαντικό είναι πως η θεραπεία μέσω τέχνης λειτούργει με τέτοιο τρόπο ώστε βοηθά σε μεγάλο βαθμό τους ασθενείς να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν την ασθένεια τους , διασφαλίζοντας σε μεγαλύτερο βαθμό την ψυχική τους υγεία.
Κλείνοντας θα ήταν σημαντικό να αναφερθώ στις ομάδες ζωγραφικής και δημιουργικής απασχόλησης που λαμβάνουν χώρο στο σύλλογο για την ψυχική υγείας Πάτρας. Σε μια προσπάθεια τα μέλη μας να επικοινωνήσουν μεταξύ τους ,να δημιουργήσουν και να εκφραστούν μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής αλλά και την δημιουργική απασχόληση ,δημιουργήσαμε αυτές τις ομάδες γνωρίζοντας πως η τέχνη αποτελεί «πανάκεια» για την ψυχή μας ,μας βοηθά να αποτυπώσουμε στο χαρτί τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας με έναν τρόπο όμορφο και δημιουργικό, φροντίζοντας παράλληλα να την ψυχική μας υγεία. Ζωγραφίζοντας όμορφους κόσμους προχωρούμε και βρισκόμαστε κοντά ο ένας στον άλλο.
